Büyük bir imparatorluk sürekli olarak ilerleme kaydederken bazı insanlar durumlardan asla hoşnut değildir. Kasabaların girişlerinde genellikle insanların sürekli zorbalıklarına uğradığı barbarlar olarak adlandırdıkları kendi isimleriyle isyan çıkarmaya karar verirler. Onlara daha iyi yaşam şartları gerektiğini bununla beraber yakalanan arkadaşlarını tekrar özgür bırakılması istenir. Durumlar böyleyken herkes onları öldürmek için karar vermek ister. Fakat imparatorluğun asla böylesine kötü insanlara bile ölümle karşı karşıya bırakmama düşüncesi onların yaşaması için son şans vermek ister. Devlet büyüğünün yetkisiyle bir albay yanına aldığı arkadaşıyla beraber barbarların yanına giderler. Burada yaşamları oldukça riskli olmasına rağmen onların hayatlarının kurtulması için son şansları olduğunu eğer isyana devam ederlerse asla geri dönüşü olmayacağını söyler. Barbarlar ise onları asla ciddiye almayıp aşağılamaya başlar.

Fransa'da herkesin başarılı olarak nitelendirdiği Dreyfus adındaki komutan ülkesi için hizmet etmekten asla kaçınmaz. Günün birinde oluşan sorunlar giderek artarak Avrupa'da yaşanan edebi akınlar Fransa'ya gelir. Burada ülkenin yönetimine büyük etki düşerken halkın içinde çıkacak herhangi isyanı kısa zamanda çözmek zorundadırlar. Fakat Fransız İhtilali'ne çözüm bulunamayınca yöneten kişiler Dreyfus'u bir ajan olarak gösterir. Sürekli olarak seyahatte olan bu adamın bilgi aktardığını insanları isyana teşvik ettiğinden bahsederler. Yıllarca suçsuz yere hapis yatan komutan onlara doğruları söylese de kimseler inanmaz. En sonunda kendi üzerine atılan bu iftiraya karşılık intihar ederek bulunduğu yerde ölür. Tam on yıl sonra yapılan araştırmalarla Subay Dreyfus'un tamamen suçsuz olup hızlı verilen bir kararla hapis edildiği anlaşılır.